WK Clubdag

29 mei 2014

Vandaag wordt de WK Clubdag gehouden. Verenigingen door het hele land nemen alvast op de eigen club een voorschot op het komende WK. De Clubdag is bedacht om alle 241.000 leden van de hockeyfamilie bij het WK te betrekken, want niet iedereen kan straks naar Den Haag komen. Om ze allemaal toch het WK-gevoel te kunnen meegeven, bedachten Gabriëlle van Doorn en Bloeme van Kessel namens de KNHB een programma voor de jeugd, waarin de deelnemende landen en hun cultuur centraal staan. Voor elke leeftijdscategorie bedachten ze een heel informatiepakket met tips en ideeën voor een feestelijke dag.

Samen met oud-international Macha van der Vaart ontvingen Gabriëlle en Bloeme begin dit jaar de clubs in het hoofdkantoor van sponsor Rabobank om ze enthousiast te maken voor de WK Clubdag. Het is één van de vele voorbeelden die laat zien hoe de hockeybond erin slaagt om vrijwilligers te mobiliseren en de saamhorigheid te versterken. In die aandacht voor de breedtesport schuilt een belangrijke verklaring voor de enorme groei van de laatste jaren. Hoe slim de hockeybond daarbij te werk gaat, kun je lezen in mijn boek.

Foto: KNHB/Koen Suyk

Boegbeelden in actie

28 mei 2014

Dit zijn de meisjes van de E4 van Spijkenisse. Met hun team werden ze kampioen. Gisteren hadden ze opnieuw de dag van hun leven. Na de trainingswedstrijd van Nederland tegen de Verenigde Staten stonden ze op de goede plek. Pal bij de uitgang, waar alle speelsters naar buiten kwamen. En natuurlijk zetten die allemaal een handtekening en gingen ze met iedereen op de foto. Daar namen ze best veel tijd voor. Vooral Naomi van As, Eva de Goede, Kitty van Male en Ellen Hoog moesten heel vaak op de foto en heel veel handtekeningen zetten. De geblesseerde Lidewij Welten en Kim Lammers, die in de wedstrijd een bal tegen haar hoofd had gekregen, en die met de anderen meereden naar huis moesten maar even wachten.

Na de wedstrijd gingen de meeste speelsters gewoon in hun eigen auto naar huis. Sommigen werden door hun familie opgehaald. Jacky Schoenaker kreeg op de parkeerplaats een knaloranje juichpak. Ze was er heel blij mee. Vannacht was de laatste keer dat de speelsters thuis mochten slapen. Vanaf vandaag melden ze zich weer in Den Haag en slapen ze de komende weken in een hotel. Nog drie nachtjes voor ze hun eerste wedstrijd mogen spelen.

Fatima

27 mei 2014

Boegbeelden zijn belangrijk voor succes. De groei van de hockeysport van de afgelopen jaren heeft daar zeker mee te maken. In mijn boek beschrijf ik hoe de hockeybond successen aan de top inzet voor de ontwikkeling van de breedtesport. De rol die Fatima Moreira de Melo daarbij heeft gespeeld is van onschatbare waarde geweest. Met Fatima als lichtend voorbeeld zijn er meer hockeyers BN’ers geworden die veel publiciteit genereren. Althans, dat geldt voor de vrouwen. Niet voor niets liet KNHB-directeur Johan Wakkie zich afgelopen zaterdag in Het Parool ontvallen, dat ook het mannenhockey meer helden moet hebben.

Fatima is gestopt met hockey en maakt nu furore als professional pokerspeler. Maar ze heeft in Naomi van As, Ellen Hoog, Eva de Goede, Sophie Polkamp, Jacky Schoenaker en WK-reserve Kitty van Male een paar waardige opvolgers. Let de komende weken tijdens dit WK maar eens goed op.

Foto cover FHM: Hans Petersen

Coach Teun

26 mei 2014

Gisteren werden de meisjes C1 van Bloemendaal landskampioen. Ze wonnen de finale van Den Bosch na shoot outs. Het weekend daarvoor zag ik ze de laatste competitiewedstrijd winnen van Amsterdam. Het was een beslissende wedstrijd waarbij beide ploegen zich nog konden plaatsen voor de landelijke play-offs, die het afgelopen weekend werden gespeeld.
Coach van de meisjes C1 was Teun de Nooijer. Vanaf de zijlijn gaf hij zijn speelsters voortdurend aanwijzingen. Hij riep dat ze dieper moesten spelen of meer naar binnen moesten staan. Ook gaf hij ze veel complimentjes. Positief coachen heet dat.
Een woord dat hij heel vaak riep was: simpel. Als hij dat woord riep, was het opvallend hoe makkelijk de meisjes de bal dan naar een medespeler overspeelden. Hoewel hij veel praatte, straalde Teun de Nooijer veel rust uit. Speelsters die gewisseld werden, gaf hij een aai over de bol en in de rust zag hij erop toe dat ze allemaal een stukje fruit aten. Hier stond een hockeyvader, die jarenlang toevallig ook de beste hockeyer van de wereld was geweest.

De kleinste speelster op het veld was zijn dochter Lilli. Net zoals haar vader droeg ze het rugnummer 14.

WK-gras

25 mei 2014

Vanmiddag speelden de Nederlandse mannen hun eerste oefenwedstrijd op het nieuwe WK-kunstgras in het stadion van ADO Den Haag. Maleisië was de tegenstander. Nederland won met 8-2 en leek bij vlagen op het wonderteam dat Groot-Brittannië tijdens de halve finale op de Olympische Spelen in Londen met dezelfde cijfers had weggespeeld. Voor Nederland scoorden Billy Bakker (2), Valentin Verga (2), Mink van der Weerden (2), Rogier Hofman en Robbert Kemperman. Strafcornerspecialist Van de Weerden was weer lekker op dreef, maar ook de andere spelers raken steeds meer in vorm. Vanmiddag waren er in het Kyocera Stadion de prachtigste combinaties te zien.
Op acht verenigingen in Den Haag en omstreken werden het afgelopen jaar nieuwe kunstgrasvelden aangelegd. Daar trainen de 24 teams die meedoen aan het WK. De clubs die fungeren als gastheer – Cartouche, Craeyenhout, HGC, Hdm, Hudito, Klein Zwitserland, Ringpass en Westland – hebben er voor de komende jaren een prachtig kunstgrasveld bij. De velden in het Kyocera Stadion en in het kleinere nabijgelegen Greenfields Stadion worden na het WK verplaatst naar de Haagse hockeyclubs Ypenburg en HDS (Houdt Dapper Stand).

De invoering van het kunstgras is belangrijk geweest voor de groei van de hockeysport. Kunstgrasvelden kunnen intensiever worden gebruikt en zijn goedkoper in onderhoud dan echt gras. Aanvankelijk moesten clubs de velden zelf bekostigen. Maar door slim beleid en een sterke hockeylobby zijn gemeenten, provincies en het rijk steeds vaker bereid om mee te betalen. Hoe de clubs en de hockeybond dat voor elkaar hebben gekregen kun je lezen in mijn boek Echte hockeyers douchen niet.

Lidewij (2)

24 mei 2014

Gisteren was er een persdag bij de Haagse hockeyclub Hdm. Daar trainen de mannen én de vrouwen van het Nederlands team. Lidewij Welten was er ook.
Vier dagen geleden kreeg ze op de training een bal tegen haar hand en brak ze haar middenhandsbeentje. Maartje Paumen, die vlak bij haar in het veld stond, had direct door dat het mis was. Want Lidewij is een bikkel.
En dat niet alleen, ze is ook nog ‘s supercool. Trainde mee met de anderen, al kan ze nog geen stick vastpakken. Daarna stond ze ontspannen de pers te woord. ‘Dit is de beste houding om te herstellen,’ zei ze monter en stak haar arm in de lucht. De eerste nacht sliep ze slecht, maar sinds de teamarts heeft gezegd dat ze moet slapen, doet ze dat. Ze droomde dat ze hockeyde. Dinsdag krijgt ze een speciale sportbrace om. Donderdag volgt de medische test. ‘Zolang er een kans is, zal ik ervoor gaan,’ zegt ze vastberaden.

Lidewij is een optimist en dat straalt ze uit. ‘It ain’t over till it’s over,’ twitterde ze direct na naar blessure. That’s the spirit, Lidewij. Carry on!

Billy’s bedgeheimen

23 mei 2014

Gisteren plaatste mijn grootste fan Grace Bernardus deze foto op de Facebookpagina van Echte hockeyers douchen niet, – jazeker, die is er er ook.
Daar sta je dan ineens. Tussen Wim Kieft (onder), John de Wolf (boven), Fernando Ricksen (links) en Glenn Helder (rechts). Allemaal voetbalhelden die van hun voetstuk vielen. John de Wolf speelde vals met kaarten. Glenn Helder vergokte al zijn geld en belandde in de gevangenis. Fernando Ricksen zoop en neukte zich naar de afgrond, waarna hij ook nog werd getroffen door een dodelijke spierziekte. En Wim Kieft, zonder wie we in 1988 nooit het EK voetbal hadden gewonnen, blijkt al jarenlang te kampen met een cocaïneverslaving. De nieuwe hit in de boekwinkel zijn verhalen over gevallen voetbalhelden. Een lucratief genre, dat uit Engeland is komen overwaaien. Daar werden vergelijkbare boeken over George Best, Paul Gascoigne en Tony Adams megasellers.

Is Echte hockeyers douchen niet ook zo’n boek? Niet bepaald. Geen onthullingen over de bedgeheimen van Billy Bakker, of de nachtelijke escapades van oud-spelers als, pak ‘m beet, Bram Lomams, Jeroen Delmee en Erik Jazet. De ontwikkeling die de hockeywereld doormaakt was voor mij al interessant genoeg. Een wereld die in enorm beweging is, maar tegelijkertijd toch traditioneel blijft. Over de machinaties daarachter. Over sportieve hoogtepunten. Over mensen en hun ambities. En oké dan, ook met een vleugje seks. Daarover binnenkort meer op mijn blog.

Nieuwe aanwas

22 mei 2014

Dit is Tess. Ze hockeyt bij Athena, de club in de Amsterdamse Watergraafsmeer. Over Tess en haar teamgenootjes schreef ik in 2013 een verhaal voor het Parool. Athena werd tien jaar geleden opgericht en is met 1700 leden inmiddels de snelst groeiende club van Nederland. In april van dit jaar werd het nieuwe clubhuis officieel geopend door KNHB-directeur en buurtbewoner Johan Wakkie. In het duurzaam gebouwde clubhuis wordt niet gefrituurd, maar alleen gezonde voeding verkocht. Ook wordt er gratis fruit uitgedeeld en zijn er fruitbomen op het terrein geplant, zodat de jonge spelertjes zelf hun eigen fruit kunnen plukken.

Aan de andere kant van de stad ligt HC Westerpark, dat zijn eigen succesverhaal kent. Ook hier besloten ouders een club voor hun kinderen op te richten, omdat die nergens anders terecht konden. En ook hier was de groei explosief. Elk jaar verdubbelde het aantal leden. Inmiddels zijn het er 800 en staan er 360 op de wachtlijst. Als het nieuwe, derde kunstgrasveld klaar is, is er bij Westerpark plaats voor 1200 leden. Niet slecht voor een club, die nog maar drie jaar volwaardig lid is van de KNHB.

coverfoto PS: Dingena Mol.

Selfies

21 mei 2014

Hockey is populair in Nederland, maar er zijn nog altijd veel meer mensen die zich niet voor hockey interesseren dan wel. Dat verandert tijdens een groot toernooi als de Olympische Spelen, wanneer ook niet-hockeyers met de successen van onze jongens en meisjes meeleven.
De hockeybond beschouwt de Olympische Spelen daarom als een belangrijk platform waarop de sport zich in alle glorie aan het publiek kan tonen. Dat geldt ook voor een WK in eigen land.
Het WK van 1998 in Utrecht wordt door de KNHB nog altijd gezien als de ‘coming out’ van het hockey. Ineens maakten ook buitenstaanders kennis met de sport en de typische wereld die daarbij hoort. Een wereld waar veel nieuwelingen ook wel deel van uit wilden maken.

Het WK in Den Haag is een nieuwe gelegenheid voor de hockeysport om zich van zijn beste kant te laten zien. Wereldwijd, want de sociale media gaan een grote rol spelen deze keer. Iedereen die geen kaartje voor het stadion heeft, kan het WK meebeleven. Dankzij blogs als ehdn.nl, Twitter, Facebook en Instagram. En de selfies van de spelers natuurlijk, want aan hen zal het niet liggen.

Lidewij

20 mei 2014

Zojuist kwam het persbericht binnen dat international Lidewij Welten haar middenhandsbeentje heeft gebroken op de training. Een naar bericht zo vlak voor het WK, want Lidewij Welten is een geweldige speelster. Lidewij doet me altijd denken aan Tom van ‘t Hek, die vanaf de linkerkant van het veld ook zulke prachtige acties kon maken.
Met haar club Den Bosch werd Lidewij keer op keer landskampioen. Met Nederland won ze al twee keer Olympisch goud, de eerste keer was ze net achttien.
Bondscoach Max Caldas noemde haar onlangs een potentiële wereldtopper. Eentje die ook nog eens in een bloedvorm verkeerde. Tijdens de laatste editie van de WHL, eind vorig jaar in Argentinië maakte ze deze prachtige goal. Mijn verwachting was daarom dat ze een van de blikvangers van het WK ging worden.

Teamarts Conny van Bentum zegt dat het nog niet uitgesloten is dat Lidewij er over twee weken toch bij is. Een lichtpuntje: hockeyers zijn hard en kunnen snel herstellen. Kijk maar naar het wonderbaarlijke herstel van Seve van Ass. Zet ‘m op Conny. Zet ‘m op Lidewij.